Yıllar, 68
yaşındaki beyaz tenli kadının yüzünde ne kadar derin çizgiler oluştursa
da, gençliğinde güzel olduğunu gizlemiyordu..
Hep hüzünlü ve gülümsemeden geçen son yılların nerdeyse büyük bir zamanı, anıları yüzünden yıllardır terkedemediği
evinin eski ama kullanışlı mutfağında geçiyordu…
Artık eskisi gibi radyo da açmıyordu mutfakta iş yaparken.. Bir gün nedenini
soran gerideki tek evlada; ağabeyin öldüğünden beri şarkı dinleyemiyorum diyordu
titreyen sesiyle…
Hiçbir şeyin onu mutlu edememesi ve 26 yaşındaki evladının zamansız ve ani ölümü hayattan keyif alma duygusunu
da ondan alıp götürmüştü. Hatta fazla mutluluğu kendine hiç hak görmemesi kızını oldukça üzüyordu. Ama kızının da
ilgilenmesi gereken bir ailesi vardı neticede…
Uzun süre ne yapabilirim? diye düşündü kızı…
Bir
anlık bile mutlu olması için ne yapabilirim?
Sonra
birden çok uzun süredir etrafındaki hiçbir nesneyi değiştirmediğini
farketti ..
Bir akşam üzeri, elinde kocaman kırmızı bir torbayla annesinin kapısını çaldı..
Girer girmez belli belirsiz bir selam verip, hemen mutfağa daldı annesinin şaşkın
bakışları altında.
Kocaman
bir çöp poşeti aldı ve saklama kabı olarak kullanılan tüm yoğurt kaplarını, pet
şişelerden dönüştürülmüş zeytinyağlıkları,
rendeleri, süzgüleri, kararmış alüminyum fırın tepsilerini, içeceklerden bozma su şişelerini, buzdolabındaki sebzelerin
sarılı olduğu kağıt ve tüm poşetleri, kuru bakliyatlarını sakladığı kavanozları
hepsini ama hepsini topladı. Yerlerine annesinin şaşkın bakışları altında tek
tek yeni mutfak malzemelerini yerleştirdi. Geriye çekildi ve annesine döndü
bütün sevecenliğiyle..
Kızının
her zamanki telaşına alışkın olan annesi baktı, baktı, baktı…
Sonra,
artık gülümseme mimiğini kullanmaya
kullanmaya silinmeye yüz tutmuş dudaklarının kenarlarındaki çizgilerin birden
belirdiğini gördü.
Elbette
dünyadaki en büyük acının yerini alacak hiçbir tesellinin olmadığını o da
biliyordu ama olsundu, annesinin gülümsemesini görmüştü ya…
Canım
annem, seni çok seviyorum…
Ucundan
yakalayabildiğimiz hayatın içinde hüznün yanında sevginin de var olduğunu
unutmaman dileğiyle...
Sevgiyle....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder